Een maand van huis!

De tijd vliegt! Een maand geleden vertrok ik van huis, en het voelt veel korter en veel langer tegelijk. Ik ben nu 3 weken in Nieuw Zeeland en compleet verliefd. Alles hier is prachtig. De stranden, de regenwouden, de bergen, volkanen; alles is er. Sinds ik 16 januari op de Stray bus ben gestapt heb ik zoveel gedaan en gezien dat ik echt geen tijd had om een blog te schrijven. Ik zal in het kort de laatste 2 weken beschrijven.
Ik ben vanuit Kerikeri nog 2 dagen in Paihia geweest, wat mooi was maar niet heel bijzonder. Toen weer terug naar Auckland voor 1 nachtje, om de volgende ochtend heel vroeg eindelijk aan de grote reis door Nieuw Zeeland te beginnen. De eerste dag reden we naar Hahei, een plaatsje aan de oostkust met het mooiste strand ooit. De dag daarna reden we om half 8 weg richting Raglan. Een van de beste surfplekken ter wereld met een leuk stadje en een prachtige lodge waarin we verbleven. Die middag heb ik gesurfd en dat bleek heel gevaarlijk. De wind was zo hard dat je niet eens normaal met je board de zee in kon lopen. Helaas werd 1 meisje heel hard geraakt door opwaaiende surfboarden, zo erg dat ze naar het ziekenhuis moest. Later kregen we ook van de lifeguards te horen dat we eigenlijk niet hadden mogen surfen. Maar verder is er niets gebeurd en het surfen was echt geweldig. De volgende ochtend vroeg zijn we naar Mourea gegaan. Aan het meer Rotorua wonen een aantal Maori's waar we bij te gast mochten zijn voor een heel speciale avond. We werden begroet door een volledig in gek gestoken kleren Maori man, die een begroeting zei waar we allemaal de ballen van snapte. Daarna moesten we iedereen (hele straygroep 33, + maori familie) de officiële begroeting geven. Je geeft elkaar de rechterhand, zegt Kia ora en drukt 2 keer met je neuzen tegen elkaar. En dan dus 40 keer...
Daarna kregen we nog een Maori optreden inclusief een heel serieuze Haka en dans en muziek. Wij moesten natuurlijk allemaal meedoen. Die avond sliepen we met z'n allen op matrasjes in het familiehuis van de Mourea en kregen we nog een aantal verhalen van Whare (de begroeter-man) te horen. Om daarna heeerlijk te slapen. Reizen is echt niet makkelijk. Elke dag zo vroeg opstaan, weinig slapen en veel indrukken en activiteiten worden op een gegeven moment je dood. De volgende ochtend reden we Rotorua in, nr 3 qua steden in Nieuw Zeeland. Hier zou je normaal niet met de Stray bus verblijven maar het is wel een plek waar veel mensen afstappen. Dat heb ik dus ook gedaan, voor 3 dagen. Helaas was het niet heel mooi weer maar we hebben ons wel vermaakt. Voornamelijk met Lord of the Rings, die zijn namelijk op deze plek gedeeltelijk opgenomen. En dus eindelijk een beetje bijgekomen van al het vroege opstaan en nieuwe plekken. Rotorua is ook bekend om de thermal spa's en de geur. Of beter gezegd meur. Drie dagen lang in hele vieze stank. Op zich vond ik het dus niet heel erg om te vertrekken. Woensdagmiddag ging onze bus naar de oostkust. Eerste stop was Gisborne, waar elke ochtend als allereerste ter wereld de zon opkomt. We zijn dus allemaal om 5 uur op gestaan om op het strand zittend een uur lang de lucht te zien veranderen. Nog nooit zoiets moois gezien. Daarna weer voor een uurtje m'n bed ingekropen om om half 9 klaar te staan voor nog een aantal uur surfen. Helaas waren hier minder goede golven dan in Raglan. Daarna zijn we verder gereden naar een oud nonnenhuis waar we de nacht verbleven en zelf een echte Maori bonecarving hebben gemaakt. De volgende ochtend (weer vroeg) zijn we naar het meest oostelijke punt van Nieuw Zeeland gereden waar een vuurtoren staat. En als je die wil zien mag je eerst 760 traptreden beklimmen :) Het weer was trouwens helemaal opgeknapt dus dat was fijn. Na de 760 traptreden afdaling waren we binnen een paar uur bij onze accommodatie. Een van de allermooiste plekken die ik tot nu toe heb gezien. We hadden eindelijk een middag vrij om lekker te chillen en op het strand te liggen. Na overheerlijke fish (vers gevangen door onze driver) n chips ook nog een paar uur in de hot tub gezeten met een zonsondergang en later heel veel sterren.
De volgende ochtend gingen we helaas weer terug naar Rotorua en was de 'East Bro tour' alweer afgelopen. Gelukkig konden we meteen een nieuwe bus pakken en hoefden we niet nog een nacht in dezelfde stank te zitten. Diezelfde avond nog waren we weer bij de Maori, nu bij Lake Aniwhenua. De maori zijn zo lief en doen heel erg hun best voor de natuur en de mensen om hun heen. Al het eten dat we niet opaten hebben we in bakjes gestopt voor de kinderen uit het dorp. Deze Maori zijn speciaal teruggekomen omdat het zo slecht ging met het dorp: veel werkloosheid, armoede en criminaliteit.
De volgende ochtend ging de wekker weer om 7 uur, nu richting Taupo. Hier zou ik eigenlijk met 5 anderen uit een vliegtuig gaan springen maar het weer was te slecht en dus reden we in een keer door naar Whakaoro, dichtbij National Park. Hier heb ik voor het eerst met een wapen in m'n handen gestaan, gevaarlijk haha. 'Clay shooting,' in eerste instantie bakte ik er echt niets van. Iedereen kreeg 10 shots, de eerste 5 oefen en daarna wedstrijdje. De eerste 4 miste ik en de laatste raakte ik. Om vervolgens in de wedstrijd alle 5 uit de lucht te schieten, jaaa. Dat was leuk (foto's ook). Die avond heel gezellig uren met elkaar bij een kampvuurtje gezeten, het was 'pissing with rain.' Again. En nu, vanochtend, ging m'n wekker om half 6 om naar national park te gaan en daar 19.4 km te lopen. Voor Lord of the Rings fans; door Mordor. Voor alle anderen; de Tongariro Crossing, een van de mooiste crossings ter wereld die je in 1 dag kan lopen. Maar loodzwaar, bloedheet en soms ineens heel koud. Ik heb letterlijk over stenen, zand, rotsen, grind, gras, aarde en modder gelopen. Je hebt hier in Nieuw Zeeland alles. Elk klimaat dat we in Europa hebben, heb je hier in een. Ook leuk om te weten: de vulkaan waar je over/langs loopt is 15 maanden geleden voor het laatst uitgebarsten en dus nog super actief. Maar ik leef nog, hoewel wel alles pijn doet. Nu zit ik dus eindelijk weer eens op de bank om jullie op de hoogte te brengen. Hopen dat de volgende blog sneller komt en alles goed gaat met jullie!

Heel veel liefs